کشف حلقه‌هایی بی‌سابقه در اطراف جسمی در منظومه شمسی
تاریخ انتشار: ۲۲ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۸۰۵۷۱
حلقه‌ها در منظومه شمسی ما چیز‌های خاص و خیره کننده‌ای هستند. اکنون اخترشناسان دریافته‌اند که جهان بسیار دور یعنی در جایی فراتر از مدار، پلوتو با حلقه‌های غیرعادی احاطه شده است.
دانشمندان گزارش کردند که سیاره کوتوله منجمد به نام کوآوآر، یک جسم گرد که کاملا تمام تعاریف یک سیاره را برآورده نمی‌کند، دارای سیستمی از حلقه‌ها است که در فاصله بسیار دور از کوآوآر قرار دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ویک دیلون، یکی از دانشمندان این مطالعه و دانشمند دپارتمان فیزیک دانشگاه شفیلد، گفت: همه در کودکی درباره حلقه‌های باشکوه زحل می‌آموزند، بنابراین امیدواریم این یافته جدید بینش بیشتری در مورد چگونگی پیدایش آنها ارائه دهد.
هیچ تصویر واضحی از کوآوآر و حلقه‌های (احتمالا باشکوه) آن وجود ندارد. این اجرام نسبتا کوچک حتی در قوی‌ترین تلسکوپ‌های ما فقط نقطه هستند.
با این حال ستاره شناسان باهوش حلقه‌ها را کشف کردند. آنها از بزرگترین تلسکوپ نوری جهان (تلسکوپی که نور مرئی را مشاهده می‌کند)، Gran Telescopio CANARIAS با عرض ۳۴ فوت در جزایر قناری در نزدیکی اسپانیا استفاده کردند و یک دوربین تخصصی HiPERCAM نصب کردند.
ساز غول پیکر هنگامی که کوآوآر از فضا عبور می‌کرد، دوربین به اندازه‌ای حساس بود که سیاره کوتوله را که جلوی نور را می‌گیرد، هنگام عبور از مقابل یک ستاره دور تشخیص داد. اخترشناسان دو فرورفتن در نور را دیدند، یکی قبل و دیگری بعد از عبور کوآوآر از نور. در بیانیه مطبوعاتی دانشگاه شفیلد توضیح داده شده است که این نشان دهنده یک سیستم حلقه‌ای در اطراف کوآوآر است.
ستاره شناسان می‌توانند تنها با استفاده از دو دست تعداد اجرام منظومه شمسی را که حلقه‌های شناخته شده دارند، بشمارند: مشتری، اورانوس، نپتون، معروف به زحل، و دو جرم کوچکتر به نام‌های Chariklo و Haumea و حالا کوآوآر.
با این حال، بر خلاف کوآوآر، این حلقه‌های دیگر بسیار نزدیک به جسم اصلی خود هستند. در چنین فاصله نزدیک، نیرو‌های قوی از اجسام مجاور مانع از جوش خوردن حلقه‌ها و تشکیل ماه می‌شوند. پیش از این، دانشمندان فکر می‌کردند که حلقه‌ها نمی‌توانند از فاصله سه «شعاع سیاره‌ای» نسبت به هر جسم یا سیاره‌ای که حلقه‌ها در حال گردش هستند، وجود داشته باشند.
به عنوان مثال، حلقه‌های درخشان زحل در این فاصله یافت می‌شوند که به «محدودیت روشه» معروف است. اما حلقه‌های کوآوآر کاملا غیر معمول هستند. در مقایسه با زحل، این حلقه‌ها دو برابر دورتر و در بیش از هفت شعاع سیاره‌ای قرار دارند.
دیلون، اخترشناس، گفت: کشف این منظومه حلقه‌ای جدید در منظومه شمسی و یافتن حلقه‌ها تا این حد دور از کوآوآر غیرمنتظره بود و تصورات قبلی ما در مورد چگونگی تشکیل چنین حلقه‌هایی را به چالش کشید؛ در واقع ما می‌توانیم انتظار غیرمنتظره‌ای را در منظومه شمسی متنوع خود داشته باشیم؛ از این گذشته محله کیهانی ما مملو از شگفتی است.
منبع: mashable
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوریمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: منظومه شمسی اخترشناسان منظومه شمسی حلقه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۸۰۵۷۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ناسا برای طوفان‌های شدید خورشیدی در مریخ آماده می‌شود
دو فضاپیمای ناسا توجه ویژه‌ای به افزایش سطوح تشعشعی که مریخ در طول نزدیک شدن به بیشینه خورشیدی امسال تجربه می‌کنند، خواهند داشت تا فضانوردان را برای ماموریت‌های آینده به سیاره سرخ آماده کنند.
به گزارش ایسنا، هر ۱۱ سال یا بیشتر، خورشید به دلیل وجود میدان‌های مغناطیسی قوی و دائما در حال تغییر، اوج فعالیت به نام بیشینه خورشیدی را تجربه می‌کند. در این دوره از چرخه خورشیدی، فرکانس و شدت لکه‌های خورشیدی روی سطح خورشید افزایش می‌یابد و شعله‌های خورشیدی و پرتاب‌های جرمی تاجی ایجاد می‌کند که جریان‌های قدرتمندی از تابش خورشیدی را به اعماق فضا می‌فرستد.
به نقل از اسپیس، در حالی که میدان مغناطیسی زمین تا حد زیادی از سیاره ما در برابر تأثیرات چنین طوفان‌های خورشیدی محافظت می‌کند، مریخ از این محافظ‌ها برخوردار نیست، زیرا سیاره سرخ مدت‌ها پیش میدان مغناطیسی جهانی خود را از دست داده است. در نتیجه، مریخ همراه با هر فضاپیمای ساکن در آن در برابر فعالیت شدید خورشیدی آسیب‌پذیرتر است.
بر اساس بیانیه آژانس فضایی ناسا، به همین دلیل است که مدارگرد ماون(MAVEN) و مریخ‌نورد کنجکاوی ناسا برای مطالعه ذرات خورشیدی و تشعشعاتی که هم از بالای سیاره و هم از سطح آن به سمت مریخ می‌آیند، متحد می‌شوند.
شانون کوری(Shannon Curry)، محقق اصلی ماون، در بیانیه‌ای گفت: برای انسان‌ها و دارایی‌های روی سطح مریخ، ما دستاویز محکمی در مورد تاثیر تشعشعات در طول فعالیت خورشیدی نداریم. من واقعا دوست دارم امسال را در مریخ ببینم. رویداد بزرگی که می‌توانیم قبل از رفتن فضانوردان به مریخ برای درک بهتر تابش خورشیدی آن را مطالعه کنیم.
هر دو فضاپیما با هم کمیت ذرات خورشیدی که به مریخ می‌رسند و میزان انرژی آنها را مطالعه می‌کنند. ابزار سنجش تشعشع کنجکاوی یا RAD، چگونگی تأثیر اتمسفر نازک سیاره را بر شدت ذراتی که به سطح مریخ می‌رسند، و همچنین چگونگی شکستن مولکول‌های مبتنی بر کربن بر روی سطح توسط تشعشع را اندازه‌گیری می‌کند، که از این طریق محققان می‌توانند میزان حفاظت را استنباط کنند. فضانوردان در حال کاوش مریخ ممکن است به آن نیاز داشته باشند.
دان هاسلر (Don Hassler)، محقق اصلی RAD می‌گوید: شما می‌توانید یک میلیون ذره با انرژی کم یا ۱۰ ذره با انرژی بسیار بالا داشته باشید. در حالی که ابزارهای ماون به ذرات کم انرژی حساس‌تر هستند، RAD تنها ابزاری است که قادر به دیدن ذرات پرانرژی است که از طریق جو به سطح، جایی که فضانوردان هستند، می‌رسد.
ماون و کنجکاوی پشت سر هم کار می‌کنند، به طوری که وقتی مدارگرد یک شعله خورشیدی را تشخیص داد، به تیم مریخ‌نورد هشدار داده می‌شود که به دنبال تغییرات در داده‌های RAD باشند. بنابراین، مأموریت ماون همچنین یک سیستم هشدار اولیه را برای سایر تیم‌های فضاپیمای مریخ در زمانی که سطح تشعشعات افزایش می‌یابد فراهم می‌کند تا در صورت نیاز ابزارهای آسیب‌پذیر را خاموش کنند.
بیشینه خورشیدی امسال مصادف با شروع غبارآلودترین فصل در مریخ است که با گرم شدن اتمسفر سیاره در حضیض که نقطه‌ای در مدار مریخ است که در آن نزدیک به خورشید قرار می‌گیرد، ایجاد می‌شود. اگر یک طوفان گرد و غبار جهانی همزمان با طوفان خورشیدی اتفاق بیفتد، می‌تواند درکی در مورد چگونگی تبدیل شدن مریخ به صحرای یخ‌زده امروزی که در آن وجود دارد، ارائه دهد.
مقامات ناسا در این بیانیه می‌گویند: در حالی که آب کمی در مریخ باقی مانده است، بیشتر یخ در زیر سطح و در قطب‌ها و برخی هنوز به صورت بخار در جو در گردش هستند.
آنها افزودند: دانشمندان نمی‌دانند که آیا طوفان‌های گرد و غبار جهانی به بیرون راندن این بخار آب کمک می‌کنند و آن را در بالای سیاره بالا می‌برند و در آن جا جو در طی طوفان‌های خورشیدی از بین می‌رود یا خیر. یک نظریه این است که این فرآیند، که چندین بار در طول چندین سال تکرار شده، ممکن است توضیح دهد که چگونه مریخ با دریاچه‌ها و رودخانه‌ها به سیاره‌ای تقریبا بی‌آب تبدیل شده است.
انتهای پیام
تداوم بارندگیها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد